အျဖဴေရာင္အေတြး
ကေလးတစ္ေယာက္လိုအေရးသားနဲ႕
သူဖန္တီးခဲ့တဲ့
ေႏြးေထြးတဲ့အိမ္ေလး
လိုခ်င္မႈတပ္မက္မႈေမၽွာ္လင့္မႈေတြနဲ႔
တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ကာရံေတြ
မုန္းတီးျခင္းေတြနာက်ဥ္ျခင္းေတြကိုသူေမ့ေနလို႕
အရာရာ အရႈံးေပးခဲ့တဲ့
သူရဲ႕ဘ၀မွာ…..
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြတစ္ေယာက္တည္း……
ေမွးစက္ခ်ိန္ေတြတစ္ေယာက္တည္း…..
၀မ္းနည္းခ်ိန္ေတြမွီခိုလို႕ငိုစရာရွာေနဆဲ……
တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ေနတဲ့
အေမွာင္ခန္းထဲမွာ…….
သူရဲ႕ဘ၀တစ္စိတ္တပိုင္းကိုႏွစ္ျမဳပ္လို႔…………..
ေငြေၾကးေတြကမိဘေမတၱာေတြလား……..
တစ္ေယာက္ရွိရင္တစ္ေယာက္မလာဘူးဆိုတဲ့……………
အတၱေတြကသူကိုခ်စ္တာလား……………….
မိဘစံုလို႔ၿပံဳးရမဲ့ေနရာ
မ်က္ရည္ေတြသနားခံထိုးလို႔
ေပ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ဘ၀……
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ေလာကဓံရယ္………
အေဖကို ညာ
အေမကို ဘယ္မွာထားလို႔
ထမင္းလက္စံုေတာ့စားခ်င္ေသးတယ္
လြင္မိုးသူ
No comments:
Post a Comment